پروردگار می‌فرماید: «ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»
«بَعَثَ» برانگیختن و مفهوم معراج را می‌رساند. «بَعَثْنَاکُمْ» یعنی شما را برانگیخت، شما را معراج داد.
«مَوْتِکُمْ» یعنی مرگ‌تان. معنی تحت‌اللفظی آن می‌شود: سپس ما شما را معراج دادیم.
معراج نوعی زنده شدن است. «بَعَثَ» یک نوع زنده شدن است و ما مردیم. «ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ» یعنی پس «بَعَثَ» همیشه به معنی زنده شدن است.
زنده شدن به چه؟ به یک عالم دیگر. زنده شدن به چه؟ به یک آسمان دیگر. زنده شدن به چه؟ زنده شدن به حیات.
«لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ» یعنی شاید که شکرگزار باشید. انسان وقتی از آسمانی به یک آسمان دیگر ارتقا پیدا می‌کند، شُکر لازم دارد.
بنابراین مرگ هم نوعی شُکرگزاری است که بعضی‌ها از آن می‌ترسند. مرگی در کار نیست و ما از یک عالمی به عالم دیگری می‌رویم.
مگر عالم دنیا بهتر از عالم شکم مادر نبود؟ آن‌جا یک رَحِم بود، اینجا هم یک رَحِم است. رَحِم‌های بعدی هم همگی بهترند.
از جمادی مُردم و نامی شدم وز نما مُردم به حیوان سرزدم مُردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم؟ کی ز مردن کم شدم؟
این یک معنی است. معنی دیگر این است که به‌اصطلاح انسان پس از مرگ «بَعَثَ» می‌شود تا به آسمانی دیگر معراج پیدا کند.
پس برزخ، از دنیا که این‌قدر دنی و پست می‌باشد، باز هم بالاتر می‌باشد تا همین‌طور برویم و برسیم به جنت، که باز هم از آن هم بالاتر است. پس همه‌ی این‌ها طبقه‌طبقه می‌باشد.
مورد دوم این است که ما همه الآن مرده هستیم. ما گمان می‌کنیم زنده هستیم و نفس می‌کشیم. این یعنی ما داریم جسمی فکر می‌کنیم. روح ما مرده است. جان ما مرده است.
چرا؟ جانی که به وصال نرسیده و به نور حیات نرسیده و در ظلمت است، در قفس هست و کارما دورش را گرفته است. این ارتباط الهی ندارد، پس نوعی مرگ است. ما مرگ را فقط به جسم می‌بینیم، اما گاهی روح مرده است.
زمانی که یک نفر می‌میرد، «شادروان» می‌گویند. روان به چه معنی است؟
روان یعنی روحی که کمپلکس بوده، به منبع خود که خداوند بوده، وصل شده است. ولی مشخص نیست که این اتفاق افتاده باشد و این فقط با زبان گفته می‌شود.
پس بنابراین ما باید هر لحظه فکر کنیم که باید «بَعَثَ» پیدا کنیم. حالا می‌خواهیم ببینیم که چگونه می‌شود «بَعَثَ» را پیدا کرد؟
در سوره‌ی اسراء می‌فرماید: «وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَىٰ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا»
اینجا تازه به مقام محمود «بَعَثَ» می‌کند. پس بنابراین، یک نوع «بَعَثَ» در دنیا این می‌باشد که نماز شب می‌خوانید و «بَعَثَ» پیدا می‌کنید.
«بَعَثَ» یک نوع حیات هست. چرا که می‌فرماید: «ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ» شما مرده بودید، من تو را «بَعَثَ» کردم.
مگر نماز شب را در دنیا نمی‌خوانند؟ بله. پس حالا که نماز شب را در دنیا می‌خوانند، پس «بَعَثَ» یک نوع زنده شدن است. زنده شدن به ابدیت است. و این یکی از رازهای قرآن است.
