سوره بقره آیه ۴۲

می‌فرماید: وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.

انسان به نفس خودش آگاه است و می‌داند که چه کار می‌کند.

نکته‌ی مهمی که در خصوص کتمان کردن باید بدانیم این‌ست که بعضی‌ها با انجام اعمالی نظیر غیبت و دروغ تصور می‌کنند که کسی از بندگان خدا متوجه اعمال آن‌ها نمی‌شود، ولی کسی که مؤمن و متقی باشد دلش از این خطاها و گناهان آگاه خواهد شد و به او الهام می‌شود.

متأسفانه کتمان کردن در بسیاری از افراد دیده می‌شود و با نسبت دادن حدیث نادرست به معصومین ادعا می‌کنند که دروغ مصلحت‌آمیز مجاز است؛ در حالی‌که این‌گونه نیست و کتمان و پنهان‌کاری حتی از دروغ هم بدتر است.

در ادامه آیه می‌فرماید: هر حقی را با لباس باطل نپوشانید و کتمان نکنید.

بسیاری از افراد اعمال بد خود را توجیه می‌کنند و به‌جای اقرار کردن، با توجیه کردن در واقع حق را می‌پوشانند و این باعث ایجاد کارما برای انسان می‌شود.

در انتهای آیه می‌فرماید: شما خودتان می‌دانید. پس اگر شما می‌دانید، خدا هم می‌داند و بندگان مؤمن خدا هم می‌دانند، همان‌گونه که در سوره‌ی مزمل می‌فرماید: هنگامی که برای نماز شب برمی‌خیزی، گروه دیگری هم می‌دانند.

باید بدانیم که عالم محضر خداست و در محضر او کتمان نکنیم.