«وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَهً خَاسِئِینَ»
می‌فرماید: «وَلَقَدْ» به‌درستی که،
«عَلِمْتُمُ» علم داشتند. به‌درستی که علم داشتند و می‌دانستند،
«عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا» کسانی که تعدّی کردند،
«مِنْکُمْ» از شما،
«فِی السَّبْتِ» هم به‌معنای شنبه است، و هم به‌معنای دست کشیدن از کار.
چون قوم موسی شنبه‌ها کار نمی‌کردند و تعطیل بودند، ولی آن‌ها حیله می‌کردند (و حیله‌شان این بود که در روز شنبه می‌رفتند در دریا تور پهن می‌کردند و چون فقط تور پهن می‌کردند، می‌گفتند: ما کاری را انجام ندادیم). به ظاهر در روز شنبه کاری را انجام نمی‌دادند، لکن آن‌ها حیله می‌کردند و تورهایی را در دریا روز شنبه می‌انداختند تا ماهی در آن صید شود و در روز یک‌شنبه ماهی‌ها را صید می‌کردند، و حیله می‌کردند.
اما خداوند به حیله‌های آنان عالم بود.
پروردگار فرمود: «فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَهً خَاسِئِینَ»
گفت: بروید و به بوزینه‌های رانده‌شده تبدیل شوید.
این تمثیلی از قوم موسی بود. انسان باید اطاعت امر کند از پروردگارش، وگرنه اگر بخواهد با حیله کاری را انجام دهد، آن کار برایش سودی نخواهد داشت.
