
«ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ»
میفرماید: «ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ» رویگردان شدید بعد از آن.
منظور پروردگار از آن چیزی که از آن رویگردان شدید، چه چیزی است؟ آن عهدی است که انسان با خداوند بسته و توبهای که کرده.
اگر به خاطر داشته باشیم، از اول سوره، در مورد توبهای که انسان کرده و رحمان و رحیمبودن خداوند صحبت میکند.
ما توبه کردیم و برگشتیم که دیگر کارهای گذشته را انجام ندهیم. ولیکن دوباره برمیگردیم. «تَوَلَّیْتُمْ» (یعنی یک بار از گناه برگشتیم به ثواب و دوباره برمیگردیم به گناه) بعد از بستن عهد با خداوند.
یادمان باشد که ما همیشه باید با خدا عهدی ببندیم، و آن عهدمان بر مبنای کارهایی باشد که خداوند از ما خواسته انجام دهیم، و کارهایی که از ما نخواسته انجام ندهیم.
«فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ» پس اگر فضل خدا، «عَلَیْکُمْ وَرَحْمَتُهُ» و رحمت او بر شما نبود، «لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ» هر آینه بودید از زیانکاران.
انشاءالله در عهدی که با خداوند میبندیم، ثابتقدم باقی بمانیم و همچنین در توبهای که انجام میدهیم.
