وَظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ.
میفرماید: «ظَلَّلْنَا» به معنای ما سایبان قرار دادیم. «الْغَمَامَ» به معنای ابر. «الْمَنَّ» یک نوع خوراکی بهشتی است.
«السَّلْوَى» نوعی پرندهی بهشتی است و زمینی نیست. «کُلُوا» به معنای ظاهریِ خوردن است، ولی میتواند به معنای دریافت هم باشد. آگاهی و انرژی، دریافتکردنی میباشند و انسان پس از خوردن، انرژی دریافت میکند.
«طَیِّبَاتِ» یعنی چیزهایی که پاک هستند. «مَا رَزَقْنَاکُمْ» یعنی آنچه ما به شما روزی دادیم. «مَا ظَلَمُونَا» یعنی ما ستم نکردیم.
در این آیه میفرماید: «وَظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ» یعنی ما یک پوششی دور شما و در بالای شما قرار دادیم.
«غَمَامَ» در واقع پوششی است که حاوی شارژ است. پوششی است که بارور است. «ظَلَّلْنَا» حکم یک سایبان را دارد. «غَمَامَ» هم همینطور است، ولی پوششی است که بارور میباشد.
حالا ببینیم منظور از باروری چه میباشد؟ «وَأَنْزَلْنَا عَلَیْکُمُ» یعنی از این «ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ» برای شما نازل کردیم.
«مَنَّ وَسَلْوَى» یعنی موجودات و چیزهایی که از سماوات (که در اینجا به آن بهشت میگوییم) برای شما نازل کردیم.
بعد میفرماید: «کُلُوا» یعنی آنها را از این طیبات دریافت کنید. این طیبات را از عالمی دیگر، که طیب محض است، دریافت کنید. این عالم خاکی است که نجس و پاک دارد و خبیث و طیب دارد.
طیبات، توسط پوششی که بالا و دور ما قرار گرفته است، دریافت میشود. چه کسانی آن را دریافت میکنند؟ کسانی که دور خودشان کارما و ظلمت درست نکرده باشند آن را دریافت میکنند.
در این آیه خداوند متذکر میشود که: «مَا ظَلَمُونَا» یعنی ما به شما ظلم نکردیم. خدا به ما ظلم نمیکند. پس چه کسی به ما ظلم میکند؟ چه کسی ظلمت را برای ما فراهم میکند؟
خود ما هستیم که با گناه کردن و ایجاد کارما، دور خودمان پوششی قرار میدهیم که این «الْمَنَّ وَالسَّلْوَى» حتی اگر ما را احاطه کرده باشند، و حتی اگر شب قدر باشد، ما چون در حق خودمان «ظَلَمُونَا» کردیم و خودمان به خودمان ظلم کردیم، آنها را دریافت نمیکنیم.
«الْمَنَّ وَالسَّلْوَى» را و نور الهی را دریافت نمیکنیم.
«وَلَکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ» یعنی هر کسی خودش به خودش ظلم میکند.
